ما و کودکان و جوانان و فضای باز و گسترده مجازی(1)

چالش بزرگ والدین در سر گرم کردنِ خود و کودکان و نو جوانان!
وقتی از حرمت و جایگاه خانواده سخن می گفت چشم هایش صداقت گفتارش را تأیید می کردند
خیلی آرام اشک صداقتش را از گوشه ی چشمش پاک کرد و گفت: به روشنی محسوس است که دست هایی در حال نابود کردن سنت های حسنه است بی خبریها در قالب خبرهای دست اول و تبلیغات پر طمطراق و پخش این همه تصویرهای نا میمون، فرزندان امروز و فردا و ارکان خانواده را تهدید می کند
فرزندان مان از بازی ها و سر گرمی های سنتی یا بی خبرند و یا وفور سرگرمی های درون و برون مرزی امکانِ اندیشیدن و فکر کردن را از آنان گرفته است این دگرگونی از وقتی شروع شد که والدین برای دور نماندن از قافله ی چشم و همچشمی ها  یک گوشی به بزرگی نان بربری به  دستِ فرزندشان دادند تا به اصطلاح به روز  و امروزی باشند ولی این راهش نبود و نیست
اثرات مثبت تکنولوژی در کیفیت زندگی امروز مردم قابل انکار نیست همچنانه مضرات شبکه وسیع جهانی  اینترنت و این همه تبلیغات شوم را نمی توان نادیده گرفت ولی نقش مخرب این فضا برای نو جوانان و جوانان بدیهی است
حضور نیافتن والدین در فضای مذهبی و دور بودن یا دور کردن نوجوانان و جوانان از این فضای مثبت نیز در دوره ی وانفسای هجوم اخبار نا مبارک،زیانبار است در در بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای غربی  هنگامی که برای نیایش و شکر گزاری به معبد می روند کودکان شان را نیز با خود می برند تا با نیایش و شکر گزاری مأنوس تر شوند
برخی والدین که خود،حضور فعال در فضای مجازی دارند و معتاد به سرگرمی های اینترنتی شده اند امکان نظارت بر عملکرد فرزندان شان را از دست داده اند چه رسد به این که فرصت حضور در مکان های عبادی مذهبی را داشته باشند
چه خوب است بزرگترها هر چند وقت یک بار برای فرزندان شان از  فرهنگ و آداب و رسوم گذشته بگویند،بیانِ آداب و رسوم حسنه برای فرزندان مان البته اگر گوشِ خالی و شنوا داشته باشند می تواند بسیار سازنده و مفید باشد یادمان هست در گذشته وقتی کسی پذیرای حرف حق نبود می گفتند فلانی گوشش پنبه دارد اما امروزه جای پنبه را گوشی هایی پر کرده که هوش و گوش را مشغول کرده است...
ادامه دارد