بهمن آبادخبر

یک شبی دیدم قیامت را به خوابروز محشر بود و من در پیچ و تاببا خودم گفتم نمازها خوانده امواجبِ حق را به جا آورده امزانکه خوردم لقمه از راه حلالدور خواهم بود از رنج و ملالنامه ی اعمال دادند دست راستهمچو دنیا گفتم از لطف خداستنامه را خواندم با شور و نشاطساده و آسان گذشتم از صراطدیگران بودند در افسوس و آهاز روی پل می فتادند قعر چاهمردمانی هم بدیدم نیک بختلیک بسیاری اسیر و تیره بخت دیگرانی هم چو من اندر سروراز غم رنج و محن بودند دور تا رسیدیم بر در باغ بهشتدیدم آنجا رویدادی بس شگفتبر در جنت شدم همچون اسیردر نگاه دیگران بودم شریرراه را بر من گرفتند مردمانتا که بستانند از من حق شانآن یکی گفتا که غیبت کرده امدیگری گفت آبرویش برده امیک کسی گفتا زدم بر او زیانوان یکی گفتا زدم زخم زبانیک زنی گفت تهمتت نا بود کردآبرویم برد و عمرم دود کردحق مظلومان گریبانم گرفتگویی آتش در نیستانم گرفتنامه ی اعمال پر شد از گناهروزه و ذکر و نمازم شد تباهکرده هایم را ستاندن این و آنمن شدم چون مفلس و بیچارگان* خویش را دیدم در آنجا احتباسبی اثر بود گریه ها و التماسمن که بودم اهل فردوس برینجایگاهم شد اسفل سا فلینکِشته هایم روی سنگ بود باد بُردهمچو گرگی گوسفندان را بخوردهر چه با ذکر و نمازم ساختمدر قمار حق خوری ها باختمقاسم از خواب گران بیدار شوترک مستی کن دمی هوشیار شوحضرت محمد محمد صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:*مفلس در امت من کسی است که روز قيامت با انبوهی از کار نیک و حسنات و خیرات و نماز و روزه و زکات حاضر می شود ولی چون حق الناس به گردنش هست او را در آتشِ دوزخ می اندازند بخوانید, ...ادامه مطلب