از هر دری سخنی (38)

نگذاریم اختلاف با همسرمان عمیق شود! امروز ناگهان قلمم چرخید به سوی دو واژه ی «طلا و طلاق» شما اگر به کلمه ی طلا یک »ق« اضافه کنید طلاق خوانده می شود و به سکه هم اگر حرفِ«ت» اضافه کنیم معنی سکته می دهد. ولی بحث امروز ما نوسان سکه و ارزو حتی طلاق نیست بلکه می خواهیم نگاهی به نوسانِ زندگیِ زناشویی داشته باشیم و یاد بکنیم از ضرب المثل قدیمی ترها که خشت اول گر نهد معمار کج / تا ثریا می رود دیوار کج. زندگی چنین است وقتی خشت آن از اول صاف و درست چیده نمی شود در نتیجه کمی بعد از شروع و رفتن به خانه ی بخت،بنای نو پا و سُست با کوچکترین وزش باد می لرزد و چون طوفان وزیدن بگیرد از ریشه فرو می ریزد همه ی این ها مربوط می شود به عدم شناختِ اولیه، وقتی ازدواج بر اساس شناخت از یکدیگر شکل نگیرد بهانه جویی آغاز می شود قناعت می میرد همچشمی و مقایسه ی همسر با این آن پا می گیرد و دلزدگی و بی حوصلگی و فاصله گرفتن از همدیگر و حس بدبینی چون غده ی چرکین سر وا می کنند و خیلی زود این دو کبوتر خوش پرواز از رفتن باز می مانند و از آن پس چون یکدیگر را باور ندارند نمی توانند با یک بال، در آن سوی آسمان عشق پرواز کنند و چون پرواز کردن با یک بال غیر ممکن است از پرواز باز می مانند و از آن پس تن به داروهای ضد افسردگی و اضطراب و فکر و خیال های بیهوده و شکاکیت می دهند وقتی دل ها فاصله گرفت به فاصله و دوری عادت می کند و بسترِ خوابشان جدا و بهشت شان تبدیل به جهنم می شود. آن ها نمی دانند زن و شوهر، دارای خواست ها و نیازهایی هستند که خداوند رفع بعضی از آن ها را در طرف مقابل قرار داده و بی توجهی هر کدام از زوجین نسبت به این نیازها می تواند زمینه را برای اختلافات بزرگ فراهم سازد... ادامه دارد