شبیه خوانی، تجسم ظلم یزید و مظلومت حسین(ع (3)

در زمانه ای هستیم که به لطف دستگاه های اطلاع رسانی، هر روز می شود مراسم تعزیه روستاها را  مهمان چشم ها کرد واز سویی تعزیه خوان ها چه بخواهند و چه نخواهند بیش از گذشته در معرض نقد قرار می گیرند و از طرفی چون مجموعِ  کتاب و کتاب خوان و با سواد در عصر اطلاعات، با گذشته قابل قیاس نیست  تعزیه خوان های ما ناگزیرند با اطلاعات بیشتر رخت شبیه خوانی برتن کنند زیرا دوران باری به هرجهت و فقط صدای خوش داشتن نمی تواند رضایتمندی متسمعین را در پی داشته باشد ما در اینجا به برخی کاستی های تعزیه خوانی اشاره می کنیم به این امید که اهل فن و عزیزانی که  به آداب تعزیه خوانی آگاهی دارندما را یاری کنند.

به تعزیه خوانی مجلس مسلم ااشاره می کنیم.

مراسم معمولا" در بعد از ظهر هشتم محرم هر سال آغاز می شود مستمعین قبل از آغاز در مکان های مناسب نشسته اند و برای شروع، لحظه شماری می کنند.

با ورود ابن زیاد تعزیه شکل  می گیردولی آمدن ایشان با تاریخ مطابقت ندارد پرسش این است که چگونه باید باشد؟

باید حد اقل 20 نفر هنگام ورود ابن زیاد دست به سینه او را احترام کنند و تا دارالاماره وی را مشایعت و همراهی کنند زیرا مردم کوفه بر این گمان بودند که امام حسین(ع) وارد کوفه شده و خبری از آمدنِ عبیدالله بن زیاد نداشتند ولی ابن زیاد تعزیه  ما ساده و بدون بدرقه و استقبال وارد دارالاماره می شود!

نقش معقل و هانی در تاریخ و تعزیه...

ادامه دارد