«شب یلدا بهانه ای برای دعا»

شب چله یا یلدا یعنی غنیمت شمردنِ دقایقِ عمر و لحظه ها، یعنی بهانه ای برای نگاه چهره به چهره،

بهانه ای برای دور هم بودن،

بهانه ای برای گوش دادن کوچکترها و سخنوری و گویندگی و فرمایشِ بزرگترها.

بهانه ای برای گشودن انار دل

می گویند این شب بلندترین شب سال است که تفاوت آن فقط دقیقه است و این یعنی مهم بودنِ زمان و غنیمت شمردنِ دَم و بادَم و نفس کشیدن.

می شود در این شب به لحظه های از دست رفته و وقت هایی فکر کرد که ذبحشان کردیم و قدر ندانستیم.

می شود به نور  اندیشید و قدر و منزلت نور .

 پیشینیان عقیده داشتند از پس بلندترین شب سال (یلدا) خورشید از «نو» زاده می‌شود و طبیعت دوباره آهنگ زندگی ساز می‌کند و خرمی‌ جهان را فرا می‌گیرد و به این بهانه(زادن خورشید) نیایش می کردند

یلدا با زایش و تولد نور ،بر ظلمت پیروز می شود و به پاس زایش خورشید و نور و روشنایی پیشینیان،دست به دعا بر می داشتند و از ایزد یکتا برکت طلب می کردند.

به بهانه و برکت شب یلدا، دل ها به هم گره می خورند و دورهمی شکل می گیرد و بزرگترها بر صدر می نشینند و کوچکترها به خاطرات آن ها گوش می دهند.

در این شب میوه های خشک و تر در سینی و روی کرسی می گذاریم ولی در این میان انار جلوه می کند، راز دل می گشاید و عاشقانه هایش را تقدیم می کند.

دل های شکسته چون انارهای  شکسته تاب راز نمی دانند در این شب انارها راز دل می گشایند و دانه های سرخ خود را به نمایش می گذارند.

انار گرچه لبخند می سازد تا کسی از رازش آگاه نشود ولی خون خون است آن هم خون دل عاشق...

می گویند؛ دل،مثل انار هرچه رسیده تر باشد شکسته تر و غمگین تر است و چون دل انار   بشکند راز خویش را  با نمایش  دانه های سرخ و  خونی که در دل دارد بر ملا می سازد.

هر دانه ی انار، آیه ای از آیات خداوند است و میوه های روی کرسی امشب نعمت های اویند به فکر دیگران و به یاد اطرفیان و نیازمندان نوش جان کنیم و شاکر باشیم.

 امید آن که انار دلت از تنهایی و بیکسی و تهیدستی نشکند و به حرمت دعاهای دست جمعیِ امشب و فالی که می گیری  درهای برکاتِ آسمان و زمین برویت گشوده شود. ان شاءالله