حکایت پند آموز عمو علی

گفتم؛ خدارو شکر پیش از مرگم همه ی ثروتم را در راه خدا دادم!

امروز خوشحال و بشاش خدمت عمو علی رسیدم حال خوشم عمو علی رو مسرور کرد خشنودیِ عمو علی رو که دیدم با لحن خاصی گفتم عمو علی! امروز کاری کردم کارستان!

عمو علی گل لبخند بر چهره اش شکفت و گفت؛ان شاءالله خیر باشه و کارِ کارستانت هم مورد قبول پروردگار قرار بگیره.

گفتم؛عمو علی جان! کارِ خدا پسندانه امروزم چون به خیر و خیرات گره خورد بی شک مورد قبول خداوند قرار می گیره!

ریا نباشه  خانه و مِلک و املاک و همه ی ثروت و دارایی و زندگیمو  برای این که سبکبال بمیرم وقف امور خیریه کردم و به فقرا بخشیدم و هیچی برا بعد از مرگم باقی نگذاشتم.

با این حرف من،گل لبخند از چهره عمو علی کنار رفت و در حالی که ناراحتی از سر و روش می بارید پرسید:این بود کار خدا پسندانه ای که ازش حرف می زدی؟پس بدان و دانسته باش خدا و رسولش از این نوع کارها بیزارن!

گفتم؛عمو علی! کجای این کار عیب داره که آدم، مال خودشو وقف امور خیریه بکنه؟

عمو علی گفت؛تکلیف خونوادت چی میشه؟اونا باید بعد از مرگت چی بخورن؟چی بپوشن؟اگه خونوادت بعد از مرگت مبتلا به فقر بشن و...

گفتم...عمو علی گفت؛هیچ حرفی نزن که تو با این کار غیر خدا پسندانت  قابل گفتگو هم نیستی حتی  همنشینی و نگاه کردن به تو  نیز خدا پسندانه نیست مگه نشنیدی که؛

یک نفر از مسلمانها فوت کرد، پیامبر(ص) بر او نماز خواند.

پس از نماز  حضرت پرسید: میت چند تا بچه دارد؟ و چه چیزی برای آنها به ارث گذاشته است.

جواب دادند: یا رسول الله! مقداری ثروت داشت، اما قبل از مردن همه را در راه خدا داد.

حضرت فرمود: اگر این را قبلا به من گفته بودید من بر این آدم نماز نمی خواندم زیرا که بچه های گرسنه و بی چیز را در اجتماع رها کرده است.

نکته؛

فقها می گویند:

حتی اگر وصیت می خواهی بکنی که بعد از مردن من ثروتم را در راه خدا چنین خرج کنند. وصیت به ثلث بکن، به زائد ثلث وصیت تو نافذ نیست.