نامه ای به رضوان جایگاه، کربلایی حسن کربلایی غلام رضا

سلام همسایه؛

این نامه را برای همسایه ی بی آزار و نرمخو و مهربانم می نویسم کسی که بخشی از خاطراتِ دوران کودکی و نوجوانی ام در ماه مبارک رمضان با رفتار و کردار او گره خورده است.

ماه رمضان تداعی کننده ی آداب و رسوم ها و سنت های حسنه  و شناخته شده ی است که در جای جای این مرز و بوم با شکل های متفاوت متجلی می شود سنت هایی که سال ها با آن زندگی کرده ایم و به آن ها دل بسته ایم یکی از آن ها سنت های حسنه ی ماه مبارک رمضان است،به ویژه روزه داری،روزه داشتن،روزه ی کله گنجشکی،رفتن به کُتل و گریه های ما بچه ها وقتی می دیدیم خورشید سر زده و همه از کتل برگشته اند و ما را با خود نبرده اند،شو خوانی،مراسم دعا و احیا و...که ان شاءالله در وقت مناسب به آن ها خواهیم پرداخت. 

و اما از هرچه بگذریم سخن و نامه نوشتن به دوست خوش تر است.

کربلایی عزیز؛خانه ی ما و شما تنها یک بام باهم فاصله داشت همین نزدیک بودنِ پشت بام، موجب شد تا پایان عمرتان،مرا همسایه خطاب کنید،شما به من آموختید که هرکس با هر وسیله ای باید بیدارباش افراد جامعه را جدی بگیرد و به خواب رفتگان را بیدار کند به یاد دارم وقتی ماه مبارک رمضان از راه می رسید سحرگاهان بر پشت بام خانه ات قرار می گرفتی و آن قدر بر طبل(چللک)یا همان پیت خالی می کوبیدی تا اطمینان حاصل کنی همه برای گرفتن روزه ی واجب بیدار شده اند،این یعنی خداوند توفیقی به تو عنایت می کرد تادستانت را از روی گنبد کاهگلیِ خانه ات به دامن آسمان برسانی و با فرشتگان هم آواز شوی و حتی پس ازاین همه سال،نیت پاکت موجب شود این بنده ی بی مقدار نیز که در دنیای کودکانه ام دلخوش و منتظر صدای طبل تان بوده ام اکنون و در فصل بهار که فصل رویش و یکرنگی و تکرار گل است توفیق یابم به یاد شما انسانِ ساده و بی ریا  و بی حاشیه با دامنی پر از بهترین گل ها با تکرار نام نیکویتان،بهترین گل های محمدی و صلوات را به روح تان تقدیم کنم.

کربلایی عزیز؛

می خواهم این شب و روز را برای برخی گفتنی ها غنیمت بشمرم و در فضایی آکنده از مهر و دوستی و همسایگی،خبرهای خوشی را تقدیم تان کنم،کربلایی عزیز؛اگر سواد کافی برای شب خوانی و خواندن اشعار نداشتید درعوض، نیستید تا ببینید نتیجه ی عرق ریختن هایتان در هوای گرم و سوزان و سختی هایی که در زمستان و هوای سرد متحمل می شدید همچون باغبان سختکوش که درختی می کارد و درخت های غرس شده اش را چون جان شیرین مواظبت می کند فرزندانت و سر شاخه های دیروز، اکنون برای خود و جامعه، ریشه های تنومندی شده اند که باید از نزدیک ببینید و از دیدنشان لذت وافر ببرید البته خدارا سپاس این نونهالان در زمان بودنتان به بار نشستند و شاهد میوه هایشان بودید ولی اکنون و در عصر تکنولوژی، فرزند بزرگوارت حاج آقا رضا از آن جا که خودشان بسیار خوب و نکو هستند از خوبان و  رفتگان و ماندگان بهمن آبادی به نیکی یاد می کند اطمینان دارم پدر و مادرش از ثواب چنین حرکتِ عظیمی بهره های کافی برده اند و نام حاج آقا رضا،فرزند برومندت نیز جاودان خواهد ماند همسایه ی خوبم؛خوشحال باش که دیگر فرزندانت نیز چون ستاره های درخشان می درخشند و مانند پدر و مادرعزیزشان بی آن که کمترین آسیب اجتماعی برای خود و دیگران داشته باشند در مرز خودشان حرکت می کنند و زندگی آبرومندانه ای دارند وقت شما را نمی گیرم  سلام بنده را به جنت مکان، همسر گرامی و مادر بچه های خوبت برسان امیدوارم روحتان در آرامش باشد مانیز برای شادی روحتان فاتحه و صلوات تقدیم  می کنیم امید آنکه با ثواب این صلوات ها موجب رحمت حضرت حق قرار گیرید.صلوات

کانال تلگرام بهمن آبادخبر اینجا 

https://t.me/BahmanAbad_khabar