پرسش از خود؛به چه می اندیشم؟

به تفکر زیبا که ارتباطِ تنگاتنگی با خواسته های درونی و بیرونی و نگاه های زیبا دارند.
به رفتن و شدن می اندیشم نه ماندن و  راکد بودن. که  آب اگر یکجا بماند و به دریا نپیوندد می گندد.
به سه واژه ی تفکر،تلاش و تفکر می اندیشم که هرکدام زیبایی و پویاییِ خاص خودشان را دارند.
زیبایی چیست؟ زیبایی ها جلادهنده ی روح هستند.
به چشم ها و چشمه های درون می اندیشم و توجه به منظره هایی دارم که  دیده ام می بیند و متفاوات از چیزی است که با چشم سر، قابل روئیت است.
و چه خوب است که انسان بیش و پیش از هرچیز به نظاره و تماشای زیبایی های خویش بنشیند
 زیبا دیدنِ خویش اگر عاری از غرور و خود شیفتگی باشد می تواند تو را با خدا سهیم  و یکی کند و  آنچه خدایت تحسین کرده تو نیز تحسین می کنی و آنچه را او دوست دارد(زیبایی) تو نیز دوست داری.
 و اما تفکر،هیچ مانعی ( در  و  پیکر و سیم خاردار و مرز و حدود) را به رسمیت نمی شناسد تفکر را نمی شود حبس کرد همانگونه که تفکر پیامبران را نتوانستند به زنجیر کشند و دیدیم چگونه مرزها را در نوردید
 نکته؛ (منظور تفكری است كه در مسیر تكامل معنوی انسانی و در باره هدف خلقت و آفرینش و... باشد و لذا هر تفکری قابل قبول ادیان به ویژه اسلام نیست)
حضرت رسول اکرم(ص) در زمان رسالت شان از جزیرة العرب بیرون نرفتند اما فکر و اندیشه ی آن حضرت مرزهای جغرافی را در نوردید و به دورترین نقطه ی جهان راه یافت.
تلاش نیز بهترین ابزار برای  رسیدن است، رسیدن به کجا؟به حقیقت به مقصد به هدف به...راستی هدف و مقصد تو چیست و کدام است؟
یادمان باشد تولید فکر از سر و مغز است و تولید اندیشه از دل، کدام مهمتر است؟...

ادامه دارد