آرزوهای آقا میرزا حسن(5)

عمو مشتی مرادعلی و توجه به جوانان
آقا میرزا حسن می گوید عمو مشتی مراد علی با این که سن و سال بالایی داشت ولی جوانگرا بود
پرسیدم جوانگرا چیست؟
آقا میرزا حسن گفت:یعنی اینکه گرایش و نوع تفکرش به جوان ها نزدیک تر بود به همین دلیل درد و مشکل آن ها را به خوبی درک می کرد یادم هست همیشه به جوان ها می گفت:درس خواندن و دانشگاه رفتن و مدرک گرفتن بسیار خوب است ولی کافی نیست مگر آنکه در کنارش یک فن و هنر هم یاد بگیرید دلخوش بودن به مدرک آنهم بدون پشتوانه ی تجربه و فن بی حاصل است
عمو مشتی مرادعلی که خودش درس خوانده و کار بلد بود به جوان ها می گفت: موفقیت هر کس بستگی به شجاعت او دارد جوان باید با انگیزه و امید وارد میدان کارهای سخت شود کامیابیِ شما در گرو نوع بینش و تفکرِ مثبت شماست اگر عواملِ منفیِ وسوسه گر برون را با تقویت عواملِ مثبتِ درون از بین ببرید پیروز می شوید و به مقصد می رسید همه چیز بستگی به جوششِ درون انسان دارد رفتار و کردار ما بازتاب دهنده درون ماست خلاقیت،بهره وری،موفقیت و حتی ترس،تردید،بی اعتقادی و نومیدی در درون انسان شکل می گیرد کسی که با ترس و یأس،شایستگی های خود را برای تحقق آرزوهایش دست کم و نا چیز می داند چگونه می تواند به خواسته هایش برسد؟پیروزی و موفقیت از آن کسی است که مقتدرانه و با شجاعت در راهی که به آن ایمان دارد گام بر دارد و از واژه های نمی شود کار من نیست سخت و ناممکن است دوری کند تأکید می کنم تکیه کردن بر مدرک دانشگاهی و نیاموختن فن و هنر موجب پسرفت و خسران است.
آقا میرزا حسن دوباره برای مرحوم عمو مشتی مرادعلی طلب رحمت کرد و گفت:مرحوم چندین بار این حکایت حضرت سعدی را در باره جایگاه آموختن هنر برایمان انشا کرد: حکیمی پسران را پند همی‌داد که جانان پدر هنر آموزید که ملک و دولت دنیا اعتماد را نشاید و سیم و زر در سفر بر محل خطر است یا دزد به یکبار ببرد یا خواجه به تفاریق بخورد. اما هنر چشمه زاینده است و دولت پاینده وگر هنرمند از دولت بیفتد غم نباشد که هنر در نفس خود دولت است، هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند.
وقتی افتاد فتنه‌ای در شام
هر کس از گوشه‌ای فرا رفتند

روستازادگان دانشمند
به وزیری پادشا رفتند

پسران وزیر ناقص عقل
به گدایی به روستا رفتن...
ادامه دارد