آیا برای شما هم چنین اتفاقی افتاده باشد.

نوشتن،نوعی سخن گفتن است مانند اشاره با دست،

یا اشاره با ابرو،

یا با کج کردنِ لب یا با تکان دادنِ سر که همه ی این حالت ها،حکم گفتن را دارند،

نوشتن هم مانند هر کدام از این ها،به نوعی بیان کننده ی آن چیزی است که در دل و مغز و جانت وجود دارد امروزه نوشتن بیش از بیان و سخن، کاربرد دارد مردم، کمتر می گویند و بیشتر به مطالبی که برایشان از قبل نوشته شده استفاده می کنند بدیهی است با تولدِ روز افزون وسایل ارتباطی و از وقتی تکنولوژی پای به زندگی روزانه مردم گذاشت سخن گفتن کم شد از این ها گذشته،اگر از هرکدام از ما پرسیده شود گوش مهمتر است یا چشم، اطمینان دارم همه ی ما چشم را ارجح می دانیم و اگر پرسیده شود سخن گفتن مهمتر است یا شنیدن؟بازهم گفتن را بر می گزینیم و به گویندگی اهمیت بیشتری می دهیم حال به نظر شما گفتن هنر است یا شنیدن و گوش دادن؟پاسخ بهتر و شایسته این است که هردوی این ها نکو و از الطاف خداوندی به شمار می روند و اما گرچه سخن گفتن هنر است ولی تردیدی نیست که گوش دادن هنر برتر است.