«شب چله بکن یادی ز خویشان»

شب چله شب پر خیر و برکت
شب صله ی ارحام است و رحمت

نخواهی گر شوی هر گز پشیمان
شب چله بکن یادی ز خویشان

شب چله به صد گویش بگوید
خوش آنکه کینه ها از دل بشوید

شب چله شب جمع و سرور است
در این شب کینه ها از دل به دور است

شب چله به دور هم شویم جمع
بزرگتر پند گوید ما شویم سَمع

چه خوب است یک نفر حافظ بخواند
یکی هم شعر را معنی نماید

اگر خواهید که فال کس بگیرید
به خوش اقبالی اش معنا بگیرند

مبادا یک کسی سر خورده گردد
و یا افسرده حال و رانده گردد

خدا گر سفره ات را کرده رنگین
مبین همسایه ات در فقر و غمگین

بگیر دست تا خدا دستت بگیرد
نگیری دست،خدا کارَت نگیرد

اگر کردی به قوم و خویش خدمت
مکن آلوده خدمت را به منت

خداوند هست بیزار از چنین کار
که بیند بنده اش در طعن و آزار

شب چله بخور گرمی و سردی
امیدوارم نگیری هیچ دردی

در این شب ها و روزهای گرانی
ز همچشمی حذر کن تا توانی

خرید چله در حد توان کن
هر آنچه جیب و عقلت گفت آن کن

بکن دوری ز اصراف و ز تبذیر
بخوران و بخور با عقل و تدبیر

برای خویش بنما زندگانی
ز مردم دور شو تا می توانی

نیازمندان در این شب ها بکن یاد
خدا در لحظه ها آید به فریاد

چه خوش باشد که با هم یار باشیم
برای یکدگر غمخوار باشیم

خداوندا زروی فضل و رحمت
به قاسم کن عطا توفیق خدمت