ماه شعبان و آخرین جمعه

آخرین جمعه ی مَهِ شعبان
می رسد ساعتی دگر پایان

ماه رجب بوَد شهرُ الله
ماه شعبان مه رسول الله

خوش به حال کسی که تحفی کرد
شبِ خود با دعای خیر طی کرد

ای خوشا آن که روز بود صیام
نیمه شب کرد بهر دوست قیام

ای خوش آنکس زبان گرفت به کام
هر سحر سر کشید و نوشید جام

ای خوش آنکس که یاد مادر کرد
همچنین ذکر خیر پدر کرد

ای خوشا آنکه با کتاب خدا
خویش را کرد ز راه غیر جدا

خوش به حال کسی که در این ماه
خویشتن را نجات داد از چاه

سرخوش آنکس که شادکامی کرد
با خدایش عشق بازی کرد

خُنک آن بنده ای که ماه سُرور
از روی نفسِ خویش کرد عبور

ماه شعبان ماه استغفار
ماه صلوات ،قنا عذاب النار

جمعه بر هر چه سَروری دارد
بر همه هفته برتری دارد

آخرین جمعه ی ماه شعبان
چند گامی نمانده تا رمضان

هر کسی بُرد بهره از این ماه
یعنی خود نجات داد از چاه

ای خوشا آنکه در سحر بر خاست
از خدا اجر شاهدین را خواست

ای خوشا آنکه بار خود بر بست
عهد خود با خدای خود نشکست

ای خدا قاسم است و صد گفتار
چون عمل نیست گفته ها به چه کار؟