چهار شنبه 4 مرداد هشتم محرم 1402(قسمت 3)

شب تاسوعاست امشب
سفر، استفاده از فرصت هاست فرصتِ بدرقه ی خورشید هنگام غروب کویر یا دیدن آب جاری در جوی که می دَوَد تا با رساندن خود به زمین تشنه، بوته ای را سیراب کند.
سفر دیدن برای کشف کردن و لذت بردن و عبرت گرفتن است
سفر ابن الوقت بودن و تفکر و سود سرشار بردن از چشم انداز صحرا و دقت در دیدن رویش بوته هاست
سفر،سلام و لبخند و تجدید دیدار و سر کردن با دوستان است
سلام یعنی دیدنِ عظمت خدا در طلوع و غروب خورشید و رقص ستارگان بی شمار
سفر سلام و لبخند و گره زدن قلوب و شستشوی دل از قهر و کینه هاست
و سفرِ محرم یعنی تمرین خلوص و یا همراه بودن با مخلصین و گوش دادن به وعظ و پندِ واعظان و کوله بار را پر کردن از سخنان شایسته
اما...من مانده ام چگونه مسافری هستم؟
زمان با شتاب ما را به میعادگاه عاشورا نزدیک می کند
شب تاسوعا متعلق به قمر بنی هاشم (ع) است شب پر حزن و اندوه که جایگاه و منزلت خاص خود را دارد در چنین شبی نو خوانان و مرثیه سرایان فریاد یا ابوفاضل سر می دهند و از عزادران اشک می گیرند
ابوالفضل یعنی جوانمرد
نخستین کسی که حضرت را جوانمرد نامید یکی از دشمنانش بود آنهم در میدان جنگ وقتی چنان ضربه ای بر حریف قَدَر خود فرود آورد که شمشیر از دست دشمنش به روی زمین افتاد اما حضرت نه تنها بر او نتاخت بلکه اسبش را دور کرد تا دشمنِ خلع سلاح شده اش با آرامش از اسبش پیاده شود و شمشیرش را بر دارد و به نبردش ادامه دهد دشمنان حضرت در آنسوی اردوگاه لشکرِ پسر سعد وقتی چنین رفتاری را مشاهده کردند فریاد جوانمرد ابوفاضل سر دادند البته برای امام حسین(ع) نیز اتفاق مشابهی رخ داد که حضرت شمشیر دشمنش را به دستش داد افسوس که اهل بیت(ع) چنین بودند و دشمنان شان چنان کردند
امشب هیئت ابوالفضلی میهمان هیئت حسینی بود خوشبختانه با مدیریتی که انجام گرفت دسته عزاداری با نظم خاصی حرکت کردند در بین راه نوحه خوانی بین سه نفر تقسیم شد به محض ورود به میدان امام حسین از سوی برادران و خواهران هیئت حسینی مورد استقبال قرار گرفتیم مانند سنوات گذشته حسین حسین یا حسین گفتیم پس از شور که مختص جوانان است نوحه ی عمو جانم عمو جانم عمو جان...خوانده شد
مطابق رسوم پس از ذکر مصیبت و پذیرایی با همخوانیِ «ما دعا گفتیم و رفتیم از سر صدق و صفا ...»و با بدرقه ی گرم میزبان به طرف هیئت ابوالفضلی حرکت کردیم .
ادامه دارد