دلگیرم ازخودم(3)

از تو نه از خودم دلگیرم
دلگیرم که روز شمارِ همه چیز بودم به جز از دست رفتن جوانی ام
دلگیرم که که قیمت هر چیزی را دانستم جز قیمت عمرم را
دلگیرم که نفهمیدم دعای بی تلاش معاش ندارد
دلگیرم که همه ی تنبلی و کاهلی و ندانم کاری هایم را به گردن این و آن انداختم
دلگیرم که در هر شکست های به جز خودم همه را مقصر دانستم
دلگیرم که تفاوت هدایت و راهنمایی را نفهمیدم
دلگیرم که نفهمیدم هدایت را نه زبانی که قلبی باید از خدا خواست
دلگیرم از خودم که اعمال و رفتارم را به رضایت خلق گره زدم.
دلگیرم از خودم که روزی را از خالق گرفتم و شکر مخلوق کردم
دلگیرم که آنچه دلم خواست همان کردم و آنچه خدا خواست نکردم
دلگیرم از خودم که زبانی از خدا روزی طلب کردم ولی قلب و نگاهم به دستان خلق بود
دلگیرم از خودم که ردای ریب و ریا بر قامتم سنگینی نکرد
دلگیرم از خودم که خفتگان در قبور را بیدار و خودم را همچنان خفته و در خواب می بینم.
دلگیرم از خودم که نمی خواهم و حتی نمی توانم خودم باشم.
دلگیرم از خودم که تلاش می کنم همه ی عالم و آدم با شاغول من اصلاح شوند
دلگیرم از خودم که هر گز آداب گفتگو با جوان را یاد نگرفتم...
ادامه دارد