مثلث قضاوت و غیبت و تهمت(1)

چقدر راحت و بی آنکه از حال و روز و باطن زندگی دیگران با خبر باشیم سوار بر مرکب قضاوت و تهمت و غیبت می شویم و می تازیم شاید دلیل عمده اش این باشد که قضاوت کردنِ دیگران و غیبت کردن و تهمت به این آن آسان و ارزان است! چنین گناهانی در عالم سیاست بدیهی است ولی این اتفاق وقتی غم انگیز می شود که فرد در قبای مذهب و از نگاه دین به قضاوت دیگران می نشیند و به راحتی کوله بار دشمن فرضی را پر از تهمت می کند این سخن (به قول کلیله و دمنه) بدان آوردم که روز گذشته بنده خدایی از ظلمی که به او رفته بود شکایت داشت حتی پرسید از دست یک آدم هتاک و بد زبان و تهمت زننده جز مقابله به مثل چه می توان کرد؟در جواب گفتم هر گز در پیِ انتقام و حتی پاسخ دهی مباش که او تو را به اندازه خودش پست و پایین می آورد وی می خواهد با تو در افتد تا از شهرت و خوشنامی تو بهره برده و به شهرت برسد
وقتی از جورج فورمن پرسیدند تو که در حد محمد علی کلی نبودی چرا با او مسابقه دادی؟ گفت هدف من به شهرت رسیدن بود که از نام و مسابقه دادن با محمد علی به آن رسیدم.
مده پاسخ به گفتار سفیهان
همان بهتر به خاموشی بکوشی
مگر نشنیده ای این نکته ی نغز
جواب ابلهان باشد خموشی؟
خدا رو شکر دلش با گفته هایم آرام گرفت به ویژه وقتی تأکید کردم در ادبیات و آموزه های دینی ما انتقام گرفتن چندان جایگاهی ندارد بلکه سفارش شده برای طرف مقابل دعا کنید (همان کاری که حضرت مالک اشتر با شخص هتاک کرد)
پس بهتر است برای او دعا کنی و از خداوند تمنا کنی تو را از انسان های منفی و شر شیطان و شر همسایه مزاحم,
و شر حسود و حسودان
و شر بدخواهان
و شر دوست بد
و شر ریا کار
و...محافظت فرماید...
ادامه دارد