سخنرانی حاج آقا در مجلس ترحیم همراه با پرسش و پاسخ(1)

حاج آقا در گورستان برای سومین روز درگذشت تازه از دنیا رفته ای مشغول سخنرانی بود مردم در اطراف و گوشه کنار قبر ساکت و آرام نشسته بودند و به سخنان حاج آقا گوش می دادند ایشان طبق عرف و معمول درباره ی توشه فرستادن چراغ پیش از فرارسیدن مرگ(اعمال نیک) برای روشنی قبر و درباره ی عالم پس از مرگ تذکر می دادند از جمله گفتند:حرف امروز و دیروز ما چیزی جز تذکر نیست اصلا ذکر یاد آوری است نگویید این ها را بلدیم انسان با نسیان(فراموشی)انس ویژه دارد اکنون نیز آن چه می گویم به معنای ندانستن مستمع نیست ما وظیفه داریم یادتان بیاوریم و شما نیز یادمان بیاورید،

حاج آقا با زیرکی خاصی ادامه دادند اگر می گوییم خوردن و نوشیدن، آداب دارد نشستن و برخاستن آداب دارد و گوش کردن و سخن گفتن آداب دارد به معنای این نیست که کسی آداب و ادب نمی داند.

 پرسیدم:حاج آقا ادب چیست؟

ایشان جواب دادند؛ ابتدا باید اذعان کنیم که بذر تربیت در خانواده پاشیده می شود،در مدرسه رشد می کند و در اجتماع درو می شود از این رو خانواده نهادی است که بازخوردش به کل جامعه بر می گردد.

تربیت به مجموعه ی سنت ها،قوانین،آداب و اخلاق گفته می شود که هنجارهای اجتماعی فرد را موردارزیابی قرار می دهد تعریف های دیگری هم برای تربیت گفته اند که زمان چندانی نداریم.

حاج آقا گفت داشتم از تذکر و یاد آوری عرض می کردم؛ مجلس ترحیم مجلس تذکراست به عنوان مثال همه ی شما این هایی رو که عرض خواهم کرد می دانید ولی وظیفه ی بنده یاد آوری است،به عنوان  شما عوامل  تخفیف یا نجات از عذاب قبر و برزخ را بهتر از بنده می دانید کدام است ولی با این حال بنده بر حسب وظیفه یاد اوری می کنم