به بهانه ی فرا رسیدنِ ماه محرم

عبادت در بعضی ازشب ها  فضیلت خاصی دارد،روزه گرفتن و خواندنِ دعا در  ماه محرم نیز دارای فضیلت انکار ناپذیری است ایام و شب هایی که عبادت در آن ها سفارش شده می تواند، بهانه ای باشند برای عبور از بودن و ورود به شدنِ انسان.آدمی اگر فقط به بودن، قناعت کند و بدون تغییر و اوج به زندگی روزمره اش بیندیشد همچون آب راکدی خواهد بود که برای اجتناب از گندیدن،چاره ای جز پیوستن به دریا و دریا شدن ندارد،شیعه از نعمتِ اقیانوسی چون ائمه(ع) بر خوردار است از این رو راکد ماندنِ پیروانش قابل توجیه نیست.بهترین رویکرد برای زدودن جهل و دور شدن از انجماد فکری و عقیدتی اتصال به دریای امامت است و از نظر زمانی،این شب ها می تواند بهانه ای باشدبرای دور شدن از گناه و توبه ی واقعی، در این حالت می توان راه چند ساله را یک شبِ طی کرد و به مقصد رسید و حتی گناهان گذشته را،تبدیل به ثواب کرد این وعده ی خداوند است:ِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ مگر کسانی که توبه کرده و ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند، پس خداوند بدیهای آنها را به خوبی تبدیل می‎کند»روزشماری برای آمدن محرم وقتی می تواند راهگشا باشد که راه بلد شویم زیرا گم کرده راه،دیگران را به راه خود می خواند به ویژه کسانی را که به صواب و ثواب  گام بر می دارند،محرم انتخاب است انتخابِ یک راه، راهی که رهنما شاخصی را در مسیرت قرار داده،تا گرچه سخت ولی با صبر به مقصد برسی محرم انتخاب راه است و تو آزاد هستی انتخاب راه کنی،دراین بین می توانی حرُ باشی یا پسرسعد،می توانی راه حسین را برگزینی و یا راه یزید را،انتخاب با من و شماست. روزشماری برای آمدنِ محرم خوب است ولی کافی نیست،چه خوب است بدانیم تفکر درماه محرم ارزش ویژه ای دارد،البته نه هر تفکری،زیرا حربن ریاحی و پسر سعد،شب عاشورا غرق در تفکر بودند حُر با حسینی شدن، آخرت را برگزید و نامش جاودانه و ماندگار شد ولی پسر سعد با یزیدی شدن،پلیدی را برگزید و دنیا و آخرتش را به باد داد در مزبله ی تاریخ نکبت بار شد. یادمان باشد عاشورا کلاس درس است که باید درس عشق آموخت، گفت:روح پدرم شاد که فرمود به استاد / فرزند مرا هیچ نیاموز به جر عشق. بیاییم عشق را آلوده اش نکنیم عشق است که تو را به آسمانت ببرد و...