از هر دری سخنی (28)

ناتوانم سخت ناتوان 

ناتوان از یکی کردن راه عمل و زبانم ،

ناتوان از  همراه کردنِ گفتار و رفتارم که هر کدام راه خود را رفتند!

می خواستم رفتارم نیز چون گفتارم نیکو شوند اما...

رفتارم با گفتارم تناقض آشکار دارند از این رو  هرگز رفتارم امضا کننده ی گفتارهایم نیست.

وقتی به این همه گفتارهای بی امضای خودم می اندیشم شرمنده ی خالقی می شوم که زبانم را خلق کرد تا خوب بگویم و خوب بشنوم و خوب عمل کنم.

گفتارم در همه جا به رنگ جامعه خودنمایی می کند،در جمع انقلابیون کلام انقلابی تولید می کند،

و در جمع منتقدین انتقادهای آتشین و...

زبانم در جمع هنرمندان هنر نمایی می کند.

 و در میان اهل علم چنان ادای فضل می کند که گویی دانشمندی چون او  زاده نشده، در صورتی که عالم کسی است که عملش، گفتارش را تصدیق کند، و هر کس ‍ عملش گفتارش را تصدیق نکند، عالم نیست.

سال هاست بین گفتار و اعمالم جدایی رخ داده

گفتارم فراخور رفتارم نیست نه این که بد گفتار باشم هرگز ولی بی اعمالم.

 مولای متقیان حضرت علی (ع) که فرمود: ای مردمی که بدنهایتان جمع و دلها و افکارتان پراکنده است، سخنان داغ شما سنگهای سخت را درهم می شکند، ولی اعمال سست شما دشمنانتان را به طمع وا می دارد، در مجالس و محافل چنین و چنان می گوئید و اما به هنگام پیکار فریاد می زنید که ای جنگ از ما دور شو.

ابوسعید گویی برای من این شعر را سروده که فرمود:

 گفتار نکو دارم و کردارم نیست

از گفت نکوی بی عمل عارم نیست

ادامه دارد