بهمن آبادخبر

هیچکس با این صدا بیگانه نیست کوچک و بزرگ این صدا را خوب شناسند و از آن استقبال می کنند صدای پای بهار را می گویم که برای آمدنش اب می زنند راه را و خانه تکانی می کنندتا نگار برسد و بوی گل و سبزه با خود آورد و غم های نو و کهنه از دل بزداید و طراوت و شادابی را جایگزین کندبا شندین صدای پای بهار، کوچک و بزرگ برای آمدنش لحظه ها را شماره می کنندخورشید هم سخاوتمندانه و بی منت بر زمین می تابدو زمین نیز هر بامداد با تقدیم گل های ارغوانی و رنگارنگ،او را سپاس می گویداز بهار می گویم که با آمدنش نوید عید یعنی بازگشت به فطرتمان را می دهد.ندای فطرتِ انسان، دعوت به خوبی و پاکی و دوری از بدی و پلشتی است.بهار با رویش جوانه ها و شکوفه ها و گل های رنگارنگ خبر از زندگیِ دوباره می دهدبهار بر تن عریان درختان لباس سبز و شادابی می پوشد تا رستاخیز و دو باره جان گرفتن را معنا کند.خدایا، رویش کوچکترین دانه، تمام عظمت تو را فریاد می زند بارالها دل های خزانیِ ما را بهاری فرما تا چون بهار،قهر و کین و نفرت و حسد و عبوس بودن را زشت بدانیم و مثل بهار که خزان را با همه ی سختی ها و سردی هایش بخشید ما نیز ببخشیم و ببخشیم و ببخشیمنوروز یک روز نو و تازه است روزی که در آن گناه نباشد و انسان به فطرتش بر گرددفطرت انسان همه ی خوبی ها را فریاد می کند که خوب باشم تا شاد باشیم و ببخشیم تا بخشیده شویمبرخیز که می‌رود زمستانبگشای در سرای بستاننارنج و بنفشه بر طبق نهمنقل بگذار در شبستانوین پرده بگوی تا به یک بارزحمت ببرد ز پیش ایوانبرخیز که باد صبح نوروزدر باغچه می‌کند گل افروزبهار زندگیتان بی خزان و عیدتان مبارک باد بخوانید, ...ادامه مطلب

زمستان می رسد عمرش به پایانسه پنج روز دگر آید بهاراننیامد چون گذشته برف و بارانمراتع شد کویر همچون بیابانمدارِ آب ما بر بیست و چارهکشاورز حال و روز خوش ندارهجو و گندم و فلفل قد ندارنشدن پخش زمین حرکت ندارنگران کردند کاه و جو و یونجهمپرس از اینکه یک من کاه چندهبماند از برنج و گوشت شیشکو یا از تخم مرغ و مرغ و پوشکشده چندین برابر کیسه ی کودکشاورزی ندارد حاصل و سودندارد دلخوشی چوبدار و دامدارکه گوسفندان نگه دارد به پرواریکی گفتا که گوسفندم تلف شدفدای یونجه و کاه و علف شدکشاورز ار ندارد کشت دانهچو زن باید نشیند کنجِ خانهشب عید آمد و کالا گران شدگرانی از زمین تا آسمان شدایا ای کاسبای بی مروتندارید از خدای خود خجالت؟تو اجناس را گران کردی شبانهنمی دانی حرام بردی به خانه؟خلاصه حال روستایی خراب استزمین های کویر محتاج آب استببار ای آسمان باران نافعشود سر سبز و با برکت مراتعخدایا رحم کن بر گوسفنداناجابت کن دعای مستمندانکه اینان غیر تو یاور ندارندکسی را جز خدا باور ندارندنجات ده مملکت را از گرانیبه داد ما برس از خشکسالیمدد کن دشت و صحرا گردد آبادرَویم با هم به سوی بهمن آبادزنیم بوسه به خاک پاک امواتبخوانیم بهرشان اخلاص و صلواتخوشا پای مزار و سال تحویلخوشا دیدار با دوستان و فامیلسخن کوتاه کن قاسم بهار استزمستون رفت و صحرا لاله زار است بخوانید, ...ادامه مطلب

سال نو می رویم سوی وطنتا دَمد جان تازه ای به بدنمی رویم بهر دیدن اقوامهمچنین بهرِ صله ارحامما به زادگاه خویش مهمانیمتحت الطاف و مهرِ میزبانیمآنکه باشد مقیم در روستااز زن و مرد گرفته تا شورامیزبانند و پاسدار رسومبوده سنت برایشان مخدومهستم و بوده ام بر این باورقلبم از این کلام هست اَنوَرآنکه در روستا مقیم بودقلب او خالص و سلیم بودآن ها مانده اند با سختیاز زمانی که بود چراغ نفتی نه خبر بود ز برق و نه از آبشستشو بود تمام در سرِ آببارِ زحمت به دوش مادر بودمتعهد و بچه آور بودهست بهشت زیر گام های اوعشق در قلب و در نگاهِ اوگرچه پشت و پناهمان پدر استلیک مادر برایمان دگر استآری از عید و سال نو و وطنگفته کردیم که جان دهد به بدناز بزرگان شهر و آبادیهمچو علامه بهمن آبادیو دگر عالمانِ نیک و بصیرکه همه بوده اند شریف و خبیرعید نوروز خود بهانه بودصله ارحام یک نشانه بودتا رسد زان نشان به خیر کثیرو دعایش کند وِرا تأثیرسال نو در رَه است ای یارانشاد باشید در همه دورانقاسم از فصل سبز گفت و چمنوز بزرگان و افتخار وطنبازهم عیدتان مبارک بادزندگی تان به خیر و برکت باد بخوانید, ...ادامه مطلب

اندکی مانده تا بهار از راه برسد بهار را خوشامد می گوییم و به پاس آمدنش دل مان را می تکانیم مانند درختان که با آمدن بهار و به امید نو شدن، برگ های کهنه را می تکانندبهار که می آید گل ها  شکوفه می زنند و درختان خوشحال و خرم اند از جوانه های سر سبز و جامه های نویی که بر تن کرده اند دل آدمی نیز, ...ادامه مطلب