حکایت ننه کلو و بد قدمی طلعت خانوم!(17)

باباحاجی! دوست و دشمنت را بشناس!

از دامادهای میراث خور و نمک نشناست حذر کن که منتظرند بمیری و مال و ثروتت را هاپولی کنن!

باباحاجی بابا حاجی! غمخوار دوران و جوزِ دِغلباری بابا حاجی!

بابا حاجی! با این که نانِ بازوت رو می خوری ولی بد خواه و حسودهای  دور و برت، بدبختی تو را می خواهند!

زندگیت بالا و پایینِ فراوانی داشته،سال ها پیش،یک زن بلند قامتِ چشم سیاهِ  دماغ گنده،به قصدِ بر هم زدنِ زندگیت هر روز در سرِ راهت می ایستاد با تو صحبت از فراق و سوختن و عاشقی می کرداما تو در جوابش گفتی من اسب سوار شدم و هیچ وقت سوار خر نخواهُم شد با همه ی اینا سال ها پایت به گِل مانده بود و دلت در هر دو جا بند بود!

اما بابا حاجی!هیچکس خبر نداره بعد از این همه سال هنوز حیرون و دل پریش و سر گردونی!

باباحاجی! تو دیگه آردِ خودت رو بیختی و الک رو آویختی اما یکی از پسرهای خوبت که زن و بچه و معاش داره،یک زن کمر باریک،بالا بلند،ابرو کمند با کفش های کابلی و موهای  فرفری و چشمای خماری آقا زاده رو طلسم خودش کرده نمی دونُم بِگُم یا نگُم.بد بختانه همین روزها تشت رسوایی پسرت عالم و آدم رو خبر می کنه مگر اینکه سرِ کتاب باز کنم و طلسم رو بشکنُم!

باباحاجی! سه بار تا حالا وصیت نامه نوشتی و پاره کردی،اما،طالِعِت میگه   در حرم سید الشهدا می میری.

بابا حاجی! برای زندگیت ناراحت باش و به فکر بعد از مرگت نباش چون لش که بیفته لاشخور بسیاره، دو روز که از مرگت گذشت تو را با حرمت و احترام در وادی السلام دفن می کنند و میراثت را می خورند و  فاتحه...!

آخر همین ماه خبر خوشحال کننده ای به طالع  تو و ننه کلو میرسه.

یک ماه دیگه پلاس غم رو جمع می کنی و قالیِ شادی پهن میکنی بگو انشالله.

از بابت اون یکی پسرت که صاحب اولاد نشده ناراحت نباش چون خدا خواسته درختت پر بار باشه او هم صاحب اولاد میشه  اینشالله.