نیایش حضرت رسول اکرم(ص)پس از نماز شب(1)

از عبدالله بن عباس روایت است که یک شب رسول اکرم(ص)از نماز شب فارغ شدند وشنیدم که این دعا را می خواندند:

پروردگارا!

من از تو دعا والتجا می کنم که با فضل وکرم محض خود بر من چنان رحمتِ وسیع و فراگیر نازل کنی که از آن قلب من از هدایتِ تو بهره مند شود

و در تمام امور زندگی از آن رحمت،مرا جمعیت خاطر نصیب گردد

و پریشان حالی ظاهری و باطنی من دفع شود

و آن چیزهایی که با من ارتباط دارند و نزد من نیستند و دور و غایب اند،به وسیله ی رحمتِ تو بر  آن ها خیر و صلاح حاصل شود

و آن چیزهایی که به نزد من موجوداند با رحمت تو قدر و منزلت آن ها بالا رود

و اعمال من به وسیله ی رحمتِ تو تزکیه شوند

و از جانب تو در قلبم آنچه که برایم صحیح و مناسب است الهام شود

و آن چه به آن رغبت و الفت دارم به وسیله همان رحمتِ تو مرا حاصل شود

و از هر بدی مرا حفاظت فرمایی.

پروردگارا!

دلم را چنان ایمان و یقینی عطا کن که بعد از آن هیچ شائبه ای از کفر نباشد.(یعنی هیچ امری خلاف ایمان از من سر نزند) و مرا با رحمت خود بنواز که به طفیل آن در دنیا وآخرت مقام عزت وشرف،مرا حاصل شود.

پروردگارا!

من از تو موفقیت وکامیابی در قضاوتهای قضا و قدر را می طلبم

و از تو می خواهم  عزت و شرفِ بندگان شهیدِ تو را و  زندگی نیک بختان

و نصرت و یاری در مقابل دشمنان را.